We tym roku uznali, skuli jego śmierci
Tyn rok jest ôd niego, dlo niego się werci.
450 lot tymu, tego synka wziōna.
Stanisława Kostki młodzieży patrōna.
Mioł lot ze 14 ôjce go posłali
Na szkoła do Wiednia bo niy mogli dali.
Tam go jezuici uczyli pokory.
Zalygnō we łóżku, fest to, a fest chory.
To św. Barbara wroz ze aniołami
We wizjach z komuniom do synka przysłani.
I św Panienka z dzieciontkiem na rynkach.
Prziszli go uzdrowić i pomóc mu w mynkach.
Rano Stanik zdrowy wstoł z łóżka boleści.
Za sprawom świyntości i Maryjnyj Cześci.
Chcioł żywot połonczyć ze jezuitami.
Beztōż sie poróżnił ze swymi ôjcami.
Przeblyk się dokładnie i kole połednia.
Piechty i po cichu drapko uciyk z Wiednia.
W końcu jego droga do Rzymu go kludzi.
Wstąpił do zakonu, bogobojnych ludzi.
Bez niy cały tydziyń trefła go zaraza.
Umarł na malaria nasz patron z ołtarza.
Jak dwa roki późnij otwarli mu truła.
Ciało miol niytkniyte, ni wrzoda ni buła.
Królowie to jemu przipisali łaski
We zwyciynskich bitwach, świyntymu oklaski.
Patrōnym studytów, on przaje ich troski.
Patronuje młodym ze swyj całyj Polski.